Ἀδάμαντας, δεκαετία 1920 (2)

Ἀδάμαντας, δυτικὸ ἄκρο τῆς προκυμαίας. 1923.
Ἡ πρωτότυπη φωτογραφία τοῦ Γκόντφριντ Ἰμμάνουελ Φριντλάντερ.

Ἀδάμαντας, δυτικὸ ἄκρο τῆς προκυμαίας. 1923.
Ἡ ἴδια φωτογραφία μετὰ ἀπὸ μιὰ πρόχειρη ψηφιακὴ ἐπεξεργασία γιὰ τὴ «Φωτοθήκη».

Ψηφιακὴ ἐπεξεργασία στὴν παραλία τοῦ Ἀδάμαντα! 98 χρόνια πρίν...

 

Στὴν προηγούμενη ἀνάρτηση δημοσίευσα μιὰ λεπτομέρεια αὐτῆς τῆς φωτογραφίας, μετὰ τὴν ἐπεξεργασία της, δηλώνοντας ὅτι σὲ ἐπόμενη ἀνάρτηση θὰ δημοσιεύσω ὁλόκληρη τὴ φωτογραφία, μαζὶ μὲ τὸ πρωτότυπο. Καὶ ἰδοῦ! 

 

Ὁ «Θεόφιλος» (Gottfried!) Φριντλάντερ (1871-1948) ἐπισκέφτηκε τὴ Μῆλο τὸ 1923. Στὸ ἴδιο ἐκεῖνο ταξίδι, ὁ Γερμανο-ελβετὸς ἡφαιστειολόγος πέρασε ἐπίσης ἀπὸ τὴν Κίμωλο, τὴν Πολύαιγο και τὴν Ἀντίμηλο. Τὰ ἐνδιαφέροντά του ἦταν, βέβαια, κατὰ κύριο λόγο γεωλογικοῦ χαρακτῆρα, τὴ «Φωτοθήκη», ὠστόσο, ἐνδιαφέρει τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Φριντλάντερ κρατοῦσε μαζί του φωτογραφικὴ μηχανή. Καὶ γιὰ τὴ Μῆλο τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, οἱ φωτογραφικὲς μηχανὲς ἦταν μᾶλλον «ἐξωτικὰ» ἀντικείμενα.

Στὴ φωτογραφία διακρίνεται ἀρκετὰ καλὰ τὸ δυτικὸ ἄκρο τῆς προκυμαίας τοῦ Ἀδάμαντα, ἀπὸ τὴν περιοχὴ ποὺ ὀνομαζόταν τότε «στοῦ Μπρουλῆ» (ἄκρο ἀριστερὸ τμῆμα τῆς φωτογραφίας) καὶ τὸ δυώροφο τοῦ Μπραουδογιάννη, ἕως τὸ τριώροφο τοῦ Κοπακάκη, ἀνατολικότερα. Το «Κοπακάκειο» ὑπάρχει καὶ σήμερα (ἐστιατόριο
«Κυνηγός»). Στὴ φωτογραφία φαίνεται ἀκόμα μὲ ἀσπρισμένους τοὺς ἐξωτερικούς του τοίχους (σὲ φωτογραφίες μετὰ τὸ 1932, ὁπότε καὶ ἐπισκευάστηκε, ἐμφανίζεται νὰ ἀκολουθεῖ τὴ «μόδα» τῆς τότε ἐποχῆς, μὲ τοίχους ἐπιχρισμένους μὲ μαῦρο τσιμέντο καὶ λευκὰ τὰ περιγράμματα τῶν ἀνοιγμάτων).

Τὸ ἰσόγειο τοῦ κτηρίου ἦταν τὴν ἐποχὴ ἐκείνη καφενεῖο, μὲ τραπεζάκια ἔξω στὴν παραλία. Μπροστὰ ἀπὸ τὸ «Κοπακάκειο» διακρίνεται ὁ «μῶλος τῆς Ἀντωνιᾶς», ἀκόμη τότε (1923) ἀκέραιος (γύρω στὸ 1928 ἕνα κεντρικό τμῆμα τοῦ μώλου καταβυθίστηκε. Δὲν ἐπισκευάστηκε παρὰ κατὰ τὴ διάρκεια τῆς γερμανικῆς κατοχῆς, τὸ 1942 ἢ 1943).[1] Ἀμέσως στὰ δυτικὰ τοῦ κτηρίου Κοπακάκη καὶ σὲ ἐπαφὴ μὲ αὐτό, διακρίνεται τὸ δυώροφο τῆς Ἀργυρένιας Μαροθεοδωράκη (οἱ ἐξωτερικοὶ τοίχοι τοῦ κτηρίου καὶ ἡ μεγάλη καμάρα ποὺ βρισκόταν στὸ ἐσωτερικό, ὑπάρχουν καὶ σήμερα. Τὸ κτήριο τελεῖ ὑπὸ ἐπισκευή). Στὸ ἰσόγειο τοῦ κτηρίου Μαροθεοδωράκη εἶχε στεγαστεῖ, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς γερμανικῆς κατοχῆς, μιὰ λέσχη γιὰ τοὺς Γερμανοὺς στρατιῶτες.[2]

 

Ὁ φωτογράφος, Γκότφριντ Ἰμμάνουελ Φριντλάντερ, ὑπῆρξε ἱδρυτὴς τοῦ Ἰνστιτούτου Ἡφαιστειολογίας στὴ Νεάπολη τῆς Ἰταλίας. Τὸ Ἰνστιτοῦτο λειτούργησε ἀπὸ τὸ 1914 ἕως τὸ 1934. Μετὰ τὸ κλείσιμό του, ἡ βιβλιοθήκη τοῦ ἱδρύματος ἀποκτήθηκε ἀπὸ τὴ βιβλιοθήκη ETH τῆς Ζυρίχης (ἂς σημειωθεῖ ὅτι ὁ Φριντλάντερ, γεννημένος στὸ Βερολῖνο, πέθανε στὴ Ζυρίχη), μαζὶ μὲ τὶς φωτογραφίες καὶ τὸ λοιπὸ ἀρχειακὸ ὑλικό.

 

[1] Γρηγόρης Μπελιβανάκης, Ὁ Ἀδάμας ποὺ πέρασε, σελ. 46.
[2] Γρηγόρης Μπελιβανάκης, Οἱ Γερμανοὶ στὴ Μῆλο 1941-45, σελ. 165.

 

 

Τὰ σχόλιά σας εἶναι εὐπρόσδεκτα!
Ἀφῆστε ἕνα σχόλιο γι’ αὐτὴν τὴ δημοσίευση χρησιμοποιῶντας τὸν σύνδεσμο ποὺ ἀκολουθεῖ: